Każdy, kto pracuje w Norwegii, musi liczyć się, z tym że może go obowiązywać złożenie zeznania podatkowego PIT w Polsce. Dokładne zasady tego reguluje umowa o unikanie podwójnego opodatkowania z Norwegią. Co powinniśmy o niej wiedzieć? Nasz tekst może okazać się skarbnicą przydatnych informacji, więc zachęcamy do krótkiej lektury!
Umowa o unikanie podwójnego opodatkowania z Norwegią – kogo obowiązuje?
Podwójne opodatkowanie to zagadnienie, które powinno zainteresować każdego, kto osiąga dochody za granicą. Co ciekawe, nie mówimy tutaj wyłącznie o Polakach, którzy pracują w Norwegii, ale również o Norwegach, którzy decydują się na pracę zarobkową w Polsce, ponieważ nie jest jasno powiedziane, gdzie należy odprowadzać podatek.
Wszystko tak naprawdę zależy od konkretnego kontekstu prawnego, o czym dowiemy się również z https://www.pomoc-w-norwegii.com/umowa-o-unikaniu-podwojnego-opodatkowania-z-norwegia-co-warto-wiedziec/. To właśnie tutaj czeka na nas garść przydatnych informacji, która jasno mówi, że umowa z Norwegią o unikaniu podwójnego opodatkowania sprawia, że zarówno rezydencja podatkowa w Norwegii, jak i w Polsce sprawia, że nie trzeba dwukrotnie uiszczać opłat na rzecz urzędu skarbowego od tych samych dochodów.
Nie można jednak zapomnieć, że ulga abolicyjna została zniesiona w Polsce, więc może pojawić się konieczność wniesienia dodatkowej opłaty od dochodów uzyskiwanych w Norwegii do krajowego urzędu skarbowego.
Unikanie podwójnego opodatkowania z Norwegii – zasady
Regulacje międzynarodowe jasno mówią, co obowiązuje Polaków pracujących w Norwegii oraz tych, którzy zdecydowali się na pracę w innym kraju. Zgodnie z nimi dochody z każdego kraju należy rozliczać w państwach, w których zostały osiągnięte. Cały dochód osiągnięty w roku podatkowym należy zaś wykazać w kraju, którego jest się rezydentem podatkowym.
W praktyce oznacza to, że jeśli jesteśmy polskim rezydentem podatkowym, który osiąga zarobki w Norwegii, to musimy złożyć rozliczenie podatkowe w obu krajach, a więc jednakowo w Norwegii, jak i Polsce. Aby dowiedzieć się więcej, wystarczy zajrzeć na https://www.pomoc-w-norwegii.com/umowa-o-unikaniu-podwojnego-opodatkowania-z-norwegia-co-warto-wiedziec/. Tutaj również czekają informacje o tym, że taki obowiązek nie wiąże się z koniecznością odprowadzania podatku od takich przychodów w obu krajach. Do 2020 roku w Polsce obwiązywała pełna abolicja i wtedy od zagranicznych zarobków nie trzeba było płacić podatku.
Jedynie trzeba było uwzględnić je w rozliczeniu rocznym. Obecnie sytuacja się zmieniła, więc będąc polskim rezydentem podatkowym, można spodziewać się wyższego podatku od dochodów, które uzyskało się w Norwegii. Nie trzeba jednak obawiać się dużych kosztów, bo najczęściej wiąże się to z koniecznością dopłacenia ewentualnej różnicy w sytuacji, gdy w Polsce trzeba było zapłacić fiskusowi więcej niż temu w Norwegii.
Jak określić swoją rezydenturę podatkową?
Tylko jak właściwie należy określić swoją rezydenturę podatkową? Skąd wiedzieć, czy obowiązują nas zasady, o których przeczytamy na https://www.pomoc-w-norwegii.com/umowa-o-unikaniu-podwojnego-opodatkowania-z-norwegia-co-warto-wiedziec/? Okazuje się, że nie jest to takie trudne, jak by się mogło wydawać. Wystarczy mieć na uwadze to, że za kraj rezydencji podatkowej uznaje się ten, który jest stałym miejscem zamieszkania podatnika. Jeśli mieszkamy w obu państwach, to rezydentura podatkowa obowiązuje w państwie, z którym ma się ściślejsze powiązania osobiste oraz gospodarcze, czyli np. prowadzi się firmę, ma się rodzinę itp.